Cömert Ağaç ; orjinal adıyla 'The Giving Tree' ile Koza Atölye'nin sahibi Dilrubacigim sayesinde tanıştım. Bazı kitaplar bazen yüreğinizde çok farklı yerlere dokunur, tam da ihtiyacim olduğu anda, nasıl da çıktı karşıma diye düşündürür ya sizi, Cömert Ağaç 'ın bende bıraktığı iz de tam olarak böyle oldu, bu nedenle bu kitap hakkinda bir kaç sey paylaşmak istedim.
Kitapta, bir çocuk ile bir ağacın yasamsal döngü içerisindeki dostluğuna şahit oluyorsunuz. Günümüz insanoğlunun bencil, yaşadığı ana odaklanan, yarını düşünmeyen, çıkarları uğruna yikabilen kişilik özellikleri oyle naif bir incelikle işlenmiş ki, okurken bu kitap yetişkinler için yazılmış olmalı diye düşünüyorsunuz.
Hikayede, çocuk, Cömert Ağaç'tan once oyun istiyor, her çocuk gibi...Sonra bolca sevgi, biraz da tensel temas ( Burada Bowlby'in Baglanma Kuramı'ni hatirlatiyor bu ilişki bize.)
Çocuk büyüyor, büyüdükçe istekleri degismeye başlıyor, ağaç çocuğu o kadar çok seviyor ki, çocuğun bencillesen isteklerini dahi, severek yerine getirmeye çalışıyor.
Çocuk yaşlanıyor, hırsları bitiyor, dinginlesiyor, ihtiyaci bu sefer yorgunlugunu giderebilecegi bir kütük oluyor, ağaç elinde son kalan şeyini de çocukla paylasmaktan yine çekinmiyor, dostunu mutlu etmek uğruna...
Hayatın ilginç ve bazen acımasız döngüsüne, doğa ananin vericiligine, almadan verebilmenin güzelliğine dair bolca konuşup ardından kendi kara tahtalarımızı yapiyor olacağız.
Daha iyi bir işiniz yoksa bu Pazar 13:30'da bekleriz.
"Ve sen de biliyorsun tüm verdiklerim,
bana borclu kalman icin değil,
yaşamak istediğim için
sana duyduğum sevgiyi. ( "Alan" Ruth Bebermeyer Given To albümünden)
Yazılarınızı çok severek okuyorum keşke daha sık paylaşsanız:) En kısa zamanda da kızımla atölyenize katılmak istiyorum.
YanıtlaSilGörüşmek Dileğiyle..