Tek Ebeveynli Ailelerin Çocuklarında Cinsel Kimlik Gelişimi I

Biz Boşandık Peki Ya Çocuklar?

Boşanmış ailelerin çocuklarında cinsel kimlik gelişimi nasıl olacak diye sorular çok gelince hepsini toplayıp bir yazı dizisi haline getireyim dedim.

Damdan düşenin halinden ancak damdan düşen anlar diye bir atasözü var, çok severim.

Boşandığımız zaman oğlum yaklaşık 2 yaşındaydı. Boşandıktan sonraki dönemde, oğlumun hayatında rol modelin eksikliğini en çok serbest oyun anlarında gördüm. Sağlıklı ya da en azından parçalanmamış ailelerin çocukları oyunlarında, birbirlerine ;

-       - Karıcım salatayı hazırladım, sen de şunları doğra diye bağırırken benim oğlumun konuyla hiçbir ilgisi yoktu ve oradan oraya koşup zıplıyordu. O an bir aydınlanma yaşadım.

Hani hep sağlıksız bir inanış vardır, boşanmış ailelerin çocukları da boşanır diye, bunun tam olarak nedenini o an keşfettim. Bir kadının ya da adamın nasıl sevildiğine şahit olmadıysan çocukken, sen de yetişkinliğinde birisini sevemiyordun, sevme biçimleri bile öğreniliyor aslında. Bir kadına ya da adama “iyi ve güzel davranmak” ne demek izlemediysen sen de çok zor iyi ve güzel bir adam/kadın oluyordun. Tamam anahtar kelime görmesi izlemesiydi, o an için sadece bu yeter sandım. Sonra durumumu düşündüm. Benim annem babam hayatta değil, eski eşimin annesi babası ayrı. Dayı uzakta ve evli değil, amca uzakta ve evli değil. Yaşadığım çevrede ona göstereceğim sağlıklı bir evlilik yok. Nasıl yapmalıyım nasıl?

Dedim ki pembe dizi izleteyim, açtım bayağı merakla da izledi ama bu da değil dedim. Süper Baba var aklımda kalan onda da ilişki örüntüsü hayalimdeki gibi değil.  Türk dizilerinde erkekler fazla ruhsuz, yabancı diziler bizim kültürümüze uygun değil. Ah bu anne sağlıklı ilişkileri nasıl öğretecek?

Hep danışanlardan dinlediklerimden şu sonucu elde etmiştim, D- E- N-E Y-İ- M ! Demek ki izleyecek, öğrenecek, sonra da deneyimleyecek. İnsan neyi isteyip neyi istemediğine ancak deneyimleri sonucu sahibi oluyor, yanlış deneyimler yaşıyor, dibe çöküyor, ama illa ki bir gün çıkıyor. Bir de sanki erken yaşlarda düşüşler ve dibe çökmeler yaşarsa, çıkması daha kolay oluyor, örneğin aşk acısını lisede yaşayıp atlatabilmesi hem kendi adına hem de toplumun onu kabulü adına daha kolay iken, kırk yaşında aşk acısından hayatını tepetaklak etmesi saygı görmeyebiliyor.

Deneyim kazanması için nasıl yardım edebilirdim ona, en kıymetli olan akran buluşturması idi. Deneyimi bu yazıyı okuyan herkesin ilişki kurabilmek ve yürütebilmek olarak algıladığını, bu yaş için aksini düşünmeyeceğine eminim. Bendeki oyun gruplarının muazzam etkisi oldu, baktım bizimki birkaç ay sonra ben şununla evlenmek istiyorum, çünkü çok güzel dans ediyor demelere başladı. (Ah oğlum iyi de yemek yapsın dedim ama içimden:D) Sonra ilişkide olduğu arkadaşlarına sesli mesajlar atmaya başladı, özledim deyip aramaları başladı, başka bir arkadaşından kızlara hediyeler verildiğini gördü, ilişki sürdürmek için emek harcaması gerektiğini öğrendi. Çok kaba davrandığı için bir kız arkadaşı seninle evlenmeyeceğim dedi mesela :)(Oh canıma değsin!)

Sevgili boşanmış anneler ve babalar ya da eşini kaybetmiş ve tek başına mücadele eden anneler/babalar, eğer sağlıklı ilişkiler gösterme şansınız yoksa kederlenmeyi bırakın ve evinize bolca akran davet edin. Çocuğunuzdaki değişimlere inanamayacaksınız. Etrafınızda emsal teşkil edecek bir yetişkin yoksa, onun cinsel kimlik gelişimi için inanın bana en kıymetlisi bu.

(Devam edecek...)